नदीची आत्मकथा मराठी निबंध | Nadichi Atmakatha Marathi Nibandh

Rate this post
WhatsApp Group Join Now


नदीची आत्मकथा मराठी निबंध, नदीची आत्मकथा निबंध मराठी , Nadichi Atmakatha Marathi Nibandh, Nadichi Atmakatha Marathi Essay, Nadichi Atmakatha essay in Marathi 

Nadichi Atmakatha Marathi Nibandh

नदीची आत्मकथा मराठी निबंध ( Nadichi Atmakatha Marathi Nibandh)

मी एक नदी आहे, प्रवाही जीवनाचा स्रोत. माझा जन्म एका छोट्याशा डोंगराच्या कुशीत झाला. लहानशी झऱ्याची धार म्हणून माझ्या प्रवासाला सुरुवात झाली, आणि आज मी लाखो लोकांच्या जीवनाचा भाग बनले आहे. माझ्या प्रत्येक वळणावर, प्रत्येक प्रवाहात आणि प्रत्येक थेंबात एक कथा दडलेली आहे, जी मी तुम्हाला सांगू इच्छिते.

जेव्हा माझा जन्म झाला, तेव्हा मी अतिशय कोवळ्या स्वरूपात होते. डोंगरावरून थंडगार झऱ्यांच्या रूपाने खळखळत खाली येत होते. झऱ्यांचे संगीत मला जणू जीवनाचे स्वागत करत असल्यासारखे वाटत होते. डोंगराच्या कुशीतून खाली येत असताना मला वाटलं की हीच माझी मर्यादा आहे, पण मला कळालं की माझा प्रवास खूप मोठा आणि महत्त्वाचा आहे.

माझ्या प्रवाहाला विविध प्रकारचे अनुभव आले. पहिला अनुभव म्हणजे जंगलाचा. हिरव्यागार वनश्रीच्या मध्ये मी वाहत होते. झाडांचे झुले, पक्ष्यांचे गोड गाणे, आणि प्राण्यांची खेळमस्ती – या सर्वांनी माझ्या प्रवासाला रंग दिला. मी त्या जंगलाला पोषण दिलं, त्याला जीवन दिलं. मला वाटत होतं की मी त्या जंगलाची आई आहे, कारण माझ्याशिवाय त्या सृष्टीचं अस्तित्व शक्य नव्हतं.

नंतर मी शेतांमधून वाहू लागले. शेतकऱ्यांनी माझ्या पाण्यावर शेती केली, आणि त्यांच्या मेहनतीचे फळ पाहून मला आनंद झाला. धान्याचे पीक, फुलणारी फुले, आणि हिरव्यागार शेतांनी माझा प्रवास अधिक सुंदर केला. शेतकऱ्यांच्या चेहऱ्यावरचा आनंद पाहून मला वाटलं की माझ्या अस्तित्वाला खरा अर्थ प्राप्त झाला आहे.

माझ्या मार्गात गावं लागली, जिथे लोक माझ्या पाण्यावर अवलंबून होते. माझ्या पाण्याने त्यांची तहान भागवली, त्यांचे जीवन समृद्ध केले. मुलं माझ्या काठावर खेळायची, आणि त्या निरागस हसण्याने माझं हृदय भरून यायचं. मी त्यांच्या जीवनाचा एक भाग बनले होते, त्यांच्या आनंदाची आणि दुःखाची साक्षीदारही होते.

माझ्या प्रवासात मला शहरंही पाहायला मिळाली. पण इथे माझ्या स्वच्छतेला गालबोट लागलं. लोकांनी माझ्यात कचरा टाकला, मला दूषित केलं. मला खूप वेदना होत होत्या, पण मी माझं काम सुरू ठेवलं. कारण माझं उद्दिष्ट लोकांना सेवा देणं होतं. त्यांच्या चुकांवर मी रागावले नाही, उलट त्यांच्या अडचणींना समजून घेतलं.

पावसाळ्यात माझा प्रवाह खूप वाढतो. कधी कधी मी माझ्या काठांवरून ओसंडून वाहते, आणि यामुळे गावांना आणि शेतांना त्रास होतो. पण यात माझा दोष नसतो. निसर्गाच्या चक्रानुसार मी काम करते. तरीही मला तेव्हा खूप वाईट वाटतं, कारण माझ्या प्रवाहामुळेच लोकांचं जीवन विस्कळीत होतं.

हिवाळ्यात माझा प्रवाह संथ होतो. मला त्या शांततेचा अनुभव आवडतो. माझ्या काठांवर अनेक लोक बसून मन:शांती शोधतात. काही जण ध्यान करतात, तर काही माझ्या पाण्याचा गारवा अनुभवतात. या काळात मला स्वतःच्या अस्तित्वाचा खूप अभिमान वाटतो.

माझ्या प्रवासात समुद्र हा शेवटचा टप्पा असतो. समुद्राला भेटण्याची ओढ मला नेहमीच असते. त्याच्या असीम विस्तारात विलीन होण्याची कल्पना मला आकर्षित करते. पण समुद्राला भेटण्यापूर्वी मला वाटेत अनेक अडचणींचा सामना करावा लागतो. माझं पाणी दूषित होतं, माझ्या काठांवर अतिक्रमण केलं जातं, आणि माझ्या प्रवाहाला अडथळे येतात. तरीही, मी थांबत नाही. माझ्या गंतव्यापर्यंत पोहोचण्यासाठी मी सतत पुढे जात राहते.

मी फक्त एक नदी नाही, तर जीवनाचा स्रोत आहे. माझं पाणी शेतीला पोषण देतं, लोकांना पिण्यासाठी शुद्ध पाणी पुरवतो, आणि पर्यावरणाचं संतुलन राखतो. माझ्या अस्तित्वाशिवाय जीवनाची कल्पना करता येणार नाही. पण तरीही, माझ्याबद्दल लोकांची बेफिकिरी पाहून मला खूप वाईट वाटतं.

आजकाल माझ्या पाण्याचा उपसा खूप वाढला आहे. कारखान्यांचा कचरा, प्लास्टिकचा कचरा, आणि रासायनिक प्रदूषण यामुळे माझं अस्तित्व धोक्यात आलं आहे. मला जिवंत ठेवण्यासाठी लोकांनी मला स्वच्छ ठेवणं गरजेचं आहे. माझी काळजी घेतल्याशिवाय पृथ्वीवरील जीवनाची चक्रं नीट चालू राहणार नाहीत.

मी एक नदी आहे, आणि मला नेहमी वाहत राहायचं आहे. माझा प्रवास कधी थांबणार नाही, कारण माझं काम लोकांना जीवनदान देणं आहे. पण मला तुमचं सहकार्य हवं आहे. माझं पाणी स्वच्छ ठेवा, माझ्या काठांवर झाडं लावा, आणि माझं अस्तित्व जपण्याचा प्रयत्न करा.

माझ्या प्रत्येक थेंबात एक गोष्ट आहे, एक भावना आहे. माझं अस्तित्व म्हणजे निसर्गाची देणगी आहे, जी तुमच्यासाठी आहे. माझी आत्मकथा वाचून कदाचित तुम्हाला कळेल की मी केवळ एक नदी नाही, तर तुमच्या जीवनाचा एक भाग आहे. माझं जतन करणं, ही तुमची जबाबदारी आहे, कारण माझ्याशिवाय जीवन अधुरं आहे.

Nadichi Atmakatha Marathi Nibandh FAQ 

Q. नदीची आत्मकथा मराठी निबंध किती शब्दात लिहिण्यात आला आहे?

Ans : नदीची आत्मकथा मराठी निबंध 640 शब्दात लिहिण्यात आला आहे.

हे पण वाचा 👇👇

माझी शाळा मराठी निबंध 

आजची युवा पिढी मराठी निबंध 

पुस्तकाची आत्मकथा मराठी निबंध

Leave a Comment