मला पंख असते तर मराठी निबंध, मला पंख असते तर निबंध मराठी , Mala Pankh Aste Tar Marathi Nibandh , essay mala pankh aste tar nibandh marathi, mala pankh aste tar marathi nibandh lekhan
मला पंख असते तर मराठी निबंध | Mala Pankh Aste Tar Marathi Nibandh
माझं बालपण म्हणजे स्वप्नांनी भरलेलं एक कोवळं जग होतं. त्या स्वप्नांमध्ये मी अनेकदा उडताना पाहत असे स्वतःला—स्वच्छ आकाशात, रंगीबेरंगी पक्ष्यांमध्ये, ढगांमध्ये खेळताना. या कल्पनेनं माझं मन भरून यायचं. खरंच, जर मला पंख असते तर… किती अद्भुत वाटतं ना हे विचारणंच? पंख म्हणजे स्वातंत्र्याचं, स्वप्नांचं आणि संधीचं प्रतीक. ते मला आकाशात उडण्याची, दूरवर जाऊन जग पाहण्याची आणि मनाप्रमाणे आयुष्य जगण्याची संधी दिले असते.
जर मला पंख असते, तर मी सकाळी सूर्य उगवायच्या आधीच झाडांच्या शेंड्यांवर बसलो असतो. सकाळच्या थंड वाऱ्याशी मैत्री करून मी डोंगर, नद्या, जंगलं यांचं सौंदर्य अनुभवत होतो. पंख असणं म्हणजे केवळ उडण्याचं स्वातंत्र्य नसून ते जगाला नव्या दृष्टीकोनातून पाहण्याचं साधन ठरलं असतं.
मी मुंबई, पुणे, दिल्ली यांसारख्या मोठ्या शहरांमध्ये उडून गेलो असतो आणि त्या शहरांचे वेगळे चेहरे अनुभवले असते. मोठमोठ्या इमारतींच्या छपरांवर बसून मी माणसांचं गर्दीतलं एकाकीपण पाहिलं असतं. झोपडपट्ट्यांमधली गरिबी आणि महालांमधली श्रीमंती यामधील विषमता मला अधिक स्पष्ट दिसली असती. हे पाहून मन निश्चितच हळवं झालं असतं, पण त्यातूनच समाजासाठी काहीतरी करण्याची प्रेरणा मिळाली असती.
पंखांनी मी केवळ देशातच नाही तर जगभर उडालो असतो. हिमालयाच्या बर्फाच्छादित शिखरांपासून अंटार्टिकाच्या बर्फाळ मोकळ्या मैदानांपर्यंत मी फिरलो असतो. जगाच्या विविध संस्कृती, भाषा, खाण्याचे प्रकार, निसर्गाच्या विविध रूपांशी माझी ओळख झाली असती. हे सर्व अनुभव मला अधिक समजूतदार, सहृदयी आणि जागतिक नागरिक बनवले असते.
पंख असणं म्हणजे केवळ फिरण्यासाठी नाही, तर संकटात अडकलेल्या लोकांना मदत करण्याचं एक साधनही ठरलं असतं. कोणतीही आपत्ती असो – पूर, भूकंप, वणवा – मी तिथं पोहोचून लोकांना अन्न, औषधं, गरजेच्या वस्तू पोहोचवल्या असत्या. पक्ष्यांसारखा मी कुठंही सहज पोहोचू शकत होतो, कुठल्याही अडचणीशिवाय. अनेक गरजूंचा आधार बनलो असतो.
मी विद्यार्थ्यांनाही प्रेरणा दिली असती – त्यांना शिकवलं असतं की पंख नसले तरी स्वप्नं असणं महत्वाचं असतं. शिक्षण, कष्ट, आणि चिकाटीच्या माध्यमातून प्रत्येकजण उंच भरारी घेऊ शकतो. मी शाळांमध्ये जाऊन मुलांशी संवाद साधला असता, त्यांना पुस्तकांचं महत्त्व सांगितलं असतं. प्रत्येक मुलाच्या डोळ्यांत झळकणारी चमक माझ्यासाठी जग जिंकल्याचं समाधान दिलं असतं.
माझे पंख मला निसर्गाशी अधिक जोडले असते. मी झाडांवर घर केलं असतं, पाणथळ जागांवरून उडत असताना विविध पक्ष्यांशी संवाद साधला असता. मी जंगलात जाऊन वाघ, हत्ती, माकड, साप यांचं जग जवळून पाहिलं असतं. निसर्गचक्र कसं कार्य करतं, याचा साक्षात अनुभव घेतला असता. मग मी माणसांना सांगितलं असतं की निसर्गाशी मैत्री करा, कारण त्याच्याशिवाय आपलं अस्तित्व शक्य नाही.
जर मला पंख असते, तर मी खूप काही शिकायला मिळालं असतं. उंचावरून जग पाहताना अनेक गोष्टींचा वेगळा अर्थ समजला असता. माणसांनी निर्माण केलेल्या सीमा, धर्म, जात, भाषा यांचा अर्थ किती क्षुल्लक आहे हे कळलं असतं. पंख असले की कुठल्याही सीमांचं बंधन राहत नाही, सर्व जग आपलंच वाटायला लागतं.
पंख असल्यामुळे मला वेळेचंही बंधन नसलं असतं. मी क्षणार्धात कुठेही पोहोचू शकलो असतो. एखाद्या मैत्रिणीचा वाढदिवस असो किंवा आई-वडिलांची आठवण आली असो, मी त्वरित तिथं पोहोचलो असतो. प्रवासात लागणारा वेळ, ट्राफिक, प्रदूषण या गोष्टी माझ्यासाठी अस्तित्वातच नसत्या. मी वेळेचा योग्य उपयोग करून अधिक उत्पादक आयुष्य जगू शकलो असतो.
पंख असणं म्हणजे केवळ भौतिक उंची नव्हे, तर मानसिक आणि आध्यात्मिक उंचीही. मी स्वतःला अधिक चांगल्या प्रकारे समजून घेतलं असतं. एकट्यानं आकाशात उडताना मला आत्मचिंतनाची संधी मिळाली असती. मी माझ्या चुका, माझं वर्तन, माझी स्वप्नं यांचा विचार केला असता. स्वतःशी प्रामाणिक संवाद साधण्याची संधी मला पंखांनी दिली असती.
कधीकधी मी पक्ष्यांना पाहतो तेव्हा वाटतं की त्यांचं आयुष्य किती सुंदर आणि मुक्त आहे. पण त्यांच्याही जगात धोके, संकटं, अन्नाची कमतरता आणि हवामानाचे बदल आहेतच. म्हणजेच पंख असणं म्हणजे केवळ स्वातंत्र्य नाही, तर जबाबदारीही आहे. जग पाहिल्यावर, त्यातले प्रश्न पाहिल्यावर, आपल्याला त्या प्रश्नांसाठी काहीतरी करणं भागच आहे.
जर मला पंख असते तर मी एक नवीन दृष्टिकोन घेऊन आलो असतो. मी जगाला वेगळ्या पद्धतीनं पाहिलं असतं. मी लोकांना प्रेरणा दिली असती की पंख नसले तरीही माणूस स्वप्नं पाहू शकतो, कष्ट करू शकतो आणि यशाच्या उंच शिखरांवर पोहोचू शकतो. कारण खरी उंची ही मनात असते, शारीरिक नाही.
म्हणूनच, मला पंख असते तर मी नुसताच उडालो नसतो, तर इतरांना देखील उडण्यासाठी प्रेरित केलं असतं. मी माझ्या पंखांचा उपयोग फक्त स्वतःसाठी नाही, तर इतरांच्या आयुष्यात सकारात्मक बदल घडवण्यासाठी केला असता. प्रत्येकाला असंच वाटतं की मला पंख असते तर… पण खरं तर, प्रत्येकाचं मनच हे पंख आहे—तेव्हा उंच भरारी घ्या, स्वप्न पहा आणि जग जिंका!
Mala Pankh Aste Tar Marathi Nibandh FAQ
Q.मला पंख असते तर मराठी निबंध किती शब्दात लिहिण्यात आला आहे?
Ans : मला पंख असते तर मराठी निबंध 700 शब्दात लिहिण्यात आला आहे.
हे पण वाचा 👇👇
मी marathinibandhtopics.in लेखक आणि फाउंडर आहे मला लिहिण्याची वाचण्याची खूप आवड आहे मला या क्षेत्र मध्ये 5 वर्षा चे अनुभव आहे मी या ब्लॉग ची सुरुवात विद्यार्थ्यांना निबंध उपलब्ध करून देण्यासाठी केले आहे आमचे निबंध तुम्हाला कसे वाटतात कमेंट करून नक्की सांगत जा धन्यवाद 🙏🙏