झाडे लावा झाडे जगवा मराठी निबंध, झाडे लावा झाडे जगवा निबंध मराठी, Jhade Lava Jhade Jagva Nibandh in marathi, Jhade Lava Jhade Jagva Nibandh marathi, jhade lava jhade jagva essay in marathi
झाडे लावा झाडे जगवा मराठी निबंध ( Jhade Lava Jhade Jagva Nibandh marathi)
झाडे ही निसर्गाची अनमोल देणगी आहे. पृथ्वीवर जीवन जगण्यासाठी झाडांचे अस्तित्व अत्यंत आवश्यक आहे. झाडांमुळे आपल्याला शुद्ध हवा, अन्न, औषधे, छाया, फळे आणि इंधन मिळते. त्यामुळे झाडे लावा झाडे जगवा हा संदेश प्रत्येक व्यक्तीने आत्मसात करणे गरजेचे आहे. आजच्या आधुनिक युगात विज्ञानाने खूप प्रगती केली असली तरी निसर्गाच्या मूलभूत गरजांवर माणूस अजूनही अवलंबून आहे. झाडे नसेल तर मानवजात आणि सर्व सजीवांचे अस्तित्व धोक्यात येईल.
वाढती लोकसंख्या, शहरांची वाढ, औद्योगीकरण, वाहतूक आणि कापणीमुळे मोठ्या प्रमाणावर जंगलतोड होत आहे. या तोडण्यामुळे हवामानात अनिश्चित बदल होत आहेत, तापमान वाढते आहे, पृथ्वीवरील हरित आच्छादन कमी होत आहे आणि पर्यावरणाचा समतोल बिघडतो आहे. या सर्व गोष्टींचा परिणाम म्हणून वादळे, दुष्काळ, पूर यांसारख्या नैसर्गिक आपत्तींची संख्या वाढली आहे. ही स्थिती लक्षात घेता आपण अधिकाधिक झाडे लावण्याची आणि त्यांचे जतन करण्याची गरज आहे.
झाडे लावल्याने अनेक फायदे होतात. झाडे कार्बन डायऑक्साइड शोषून घेतात आणि ऑक्सिजन निर्माण करतात. यामुळे वायुप्रदूषण कमी होते. झाडांच्या मुळांमुळे मातीची धूप थांबते, भूजलपातळी वाढते, तसेच जमिनीची सुपीकता टिकून राहते. झाडांमुळे पक्षी, प्राणी आणि कीटक यांना निवासस्थान मिळते. त्यामुळे जैवविविधता वाढीस लागते. शहरांमध्ये झाडांमुळे थंडी-उन्हाचा परिणाम कमी होतो, तसेच रस्त्याच्या कडेला लावलेली झाडे ध्वनीप्रदूषणही कमी करतात.
आज शाळा, महाविद्यालये, सामाजिक संस्था आणि सरकारी कार्यालयांमध्ये वृक्षारोपणाचे कार्यक्रम आयोजित केले जातात. पण केवळ झाडे लावणे इतकेच पुरेसे नाही, तर ती झाडे जगवणे देखील तितकेच महत्त्वाचे आहे. अनेकदा आपण झाड लावतो पण त्याची निगा राखत नाही. त्यामुळे झाड सुकून मरते. लावलेल्या झाडांची नियमितपणे देखभाल करणे, त्यांना पाणी देणे, कुंपण घालणे आणि त्यांना वाढवणे ही आपली नैतिक जबाबदारी आहे.
गावांमध्ये पारंपरिक पद्धतीने वृक्षांची पूजा केली जाते. वड, पिंपळ, औदुंबर, बेल, आंबा, नारळ, अशोक इत्यादी झाडांना धार्मिक आणि सांस्कृतिक महत्त्व आहे. ह्या झाडांचे संवर्धन हे आपल्या संस्कृतीचा भाग आहे. आदिवासी भागात तर झाडांबरोबर नाते जपले जाते. निसर्ग आणि माणसामधील नाते हे भावनिक आहे. म्हणूनच झाडांची कत्तल किंवा नासाडी ही भावनिक दृष्टिकोनातूनही चुकीची आहे.
शाळकरी विद्यार्थ्यांनी लहान वयातच वृक्षारोपणाचे महत्त्व समजून घेतले पाहिजे. त्यांच्या शालेय उपक्रमांमध्ये झाडे लावणे आणि त्यांचे संगोपन करणे समाविष्ट करायला हवे. पालकांनी देखील आपल्या मुलांमध्ये निसर्गप्रेम निर्माण करणे आवश्यक आहे. घराच्या अंगणात, टेरेसवर किंवा गॅलरीमध्ये कुंड्यांमध्ये झाडे लावता येतात. ज्या ठिकाणी जागा नाही, तेथे समाजाने एकत्र येऊन सार्वजनिक ठिकाणी झाडे लावावीत.
झाडांपासून मिळणारे फायदे केवळ भौतिक नाहीत, तर मानसिक आणि आरोग्यदृष्ट्याही लाभदायक असतात. झाडांच्या सावलीत बसल्याने मनाला शांतता मिळते. वनस्पतींचा निःसर्गिक रंग, त्यांच्या पानांचा सळसळाट, फुलांचा सुगंध मनाला प्रसन्न करतो. त्यामुळे मानसिक तणाव दूर होतो. अनेक झाडांना औषधी गुणधर्म आहेत. तुलसी, आंबा, आवळा, नीम, बेहडा, गुळवेल इत्यादी वनस्पती शरीरासाठी अत्यंत उपयुक्त आहेत.
आज जागतिक तापमान वाढ, हवामानातील अनिश्चितता, हिमनग वितळणे, समुद्राच्या पातळीत वाढ, पर्जन्यमानात घट हे सर्व प्रश्न गंभीर होत आहेत. याचे प्रमुख कारण म्हणजे वाढते वनोत्पाटन आणि प्रदूषण. या समस्यांवर उपाय म्हणून अधिकाधिक वृक्षारोपण करणे, किमान ३० टक्के भूभागावर झाडांचे आच्छादन असणे आवश्यक आहे. भारतात अनेक राज्यांमध्ये वनांचे प्रमाण कमी होत चालले आहे. हे प्रमाण वाढवण्यासाठी सरकारने ‘वन महोत्सव’, ‘माझी वसुंधरा अभियान’, ‘हरित भारत मिशन’ यांसारख्या उपक्रमांची सुरुवात केली आहे.
सार्वजनिक जीवनात असलेल्या प्रत्येक व्यक्तीने ‘एक व्यक्ती, एक झाड’ ही संकल्पना आत्मसात करावी. आपण जन्मापासून मृत्यूपर्यंत निसर्गाचा उपभोग घेतो, मग त्याचे ऋण फेडण्यासाठी झाडे लावणे आणि ती जगवणे हे आपले कर्तव्य आहे. लग्न, वाढदिवस, नाव ठेवणे, परीक्षा उत्तीर्ण होणे अशा आनंदाच्या प्रसंगी एक झाड लावण्याची परंपरा सुरू झाली पाहिजे. समाजातील प्रतिष्ठित व्यक्तींनीही या बाबतीत पुढाकार घ्यायला हवा.
खेड्यातून शहरांकडे स्थलांतर वाढल्यामुळे गावांतील जुनी वड-पिंपळाची झाडे नष्ट होऊ लागली आहेत. त्यामुळे गावात पाणीटंचाई वाढली आहे. पूर्वी गावात असलेल्या मोठ्या झाडांमुळे पाऊस नियमित पडायचा, आंधळ्या वाऱ्यापासून संरक्षण मिळायचे, पण आता गावही उघडेबोडके वाटतात. ही परिस्थिती बदलण्यासाठी झाडे लावून गावांचा निसर्ग पुन्हा हिरवागार करावा लागेल.
निसर्गावर प्रेम करणाऱ्या व्यक्तींसाठी वृक्षारोपण ही एक साधना आहे. ही साधना सातत्याने करणे हे पर्यावरण रक्षणाचे सर्वोत्तम माध्यम ठरते. झाडे लावण्याचे काम हळूहळू एक जनआंदोलन बनले पाहिजे. जेव्हा संपूर्ण समाज झाडे लावण्याचा आणि त्यांचे रक्षण करण्याचा संकल्प करतो, तेव्हा निसर्ग पुन्हा आपल्या कुशीत आपल्याला सामावून घेईल.
शेवटी एवढेच सांगता येईल की, झाडे लावणे म्हणजे केवळ आजचे नव्हे तर उद्याचेही भविष्य सुरक्षित करणे होय. आपण आज लावलेली झाडे उद्या आपल्या मुलांना शुद्ध हवा, अन्न, पाणी आणि छाया देतील. म्हणून प्रत्येकाने आपापल्या परीने झाडे लावावीत, ती जगवावीत आणि निसर्गाशी नातं दृढ करावं. कारण पृथ्वीवरील जीवन टिकवायचे असेल, तर ‘झाडे लावा, झाडे जगवा’ हा संदेश प्रत्येकाच्या मनात खोलवर रूजला पाहिजे.
Jhade Lava Jhade Jagva Marathi Nibandh FAQ
Q. झाडे लावा झाडे जगवा मराठी निबंध किती शब्दात लिहिण्यात आला आहे?
Ans: झाडे लावा झाडे जगवा मराठी निबंध 765 शब्दात लिहिण्यात आला आहे.
हे पण वाचा 👇👇👇
एका सैनिकाचे मनोगत मराठी निबंध
दुपार झाली नाही तर मराठी निबंध
मी marathinibandhtopics.in लेखक आणि फाउंडर आहे मला लिहिण्याची वाचण्याची खूप आवड आहे मला या क्षेत्र मध्ये 5 वर्षा चे अनुभव आहे मी या ब्लॉग ची सुरुवात विद्यार्थ्यांना निबंध उपलब्ध करून देण्यासाठी केले आहे आमचे निबंध तुम्हाला कसे वाटतात कमेंट करून नक्की सांगत जा धन्यवाद 🙏🙏