फाटक्या पुस्तकाची आत्मकथा मराठी निबंध, फाटक्या पुस्तकाची आत्मकथा निबंध मराठी , Fatkya Pustakachi Atmakatha Marathi Nibandh, Fatkya Pustakachi Atmakatha Essay Marathi
फाटक्या पुस्तकाची आत्मकथा मराठी निबंध | Fatkya Pustakachi Atmakatha Marathi Nibandh
फाटक्या पुस्तकाची आत्मकथा
मी एक पुस्तक आहे… हो, खरं पुस्तक. पण आज माझी अवस्था फार वाईट झाली आहे. मी फाटलेलं, मळलेलं, धुळीने झाकलेलं एक जुनं पुस्तक आहे. एकेकाळी माझी ओळख वेगळी होती. मी एका प्रकाशनसंस्थेत छापून निघालो, तेव्हा माझ्या पानांवर अक्षरं चमकत होती. माझं मुखपृष्ठ रंगीत, आकर्षक होतं. मी एका पुस्तकाच्या दुकानात मांडलेलो होतो. कितीतरी लोकांनी मला हातात घेतलं, चाळलं. माझी पाने उलटली गेली, त्यावर नजर टाकली गेली आणि शेवटी एक दिवशी एका विद्यार्थ्याच्या बॅगेत मी स्थान मिळवलं.
त्या मुलाच्या दप्तरात मी दिवस भर घरंगळायचो. सकाळी शाळेला जाताना त्याने मला हातात घेतलं, अभ्यास केला. मी त्याला ज्ञान दिलं, त्याच्या प्रश्नांची उत्तरं दिली. मी त्याचा विश्वासू मित्र होतो. परीक्षेच्या रात्री मला कितीतरी वेळ वाचलं जायचं. मी रात्रीचा जागरणाचा साक्षीदार होतो. मी कितीही थकलो असलो तरी त्याच्यासाठी तयार असायचो.
त्या विद्यार्थ्याने मला जपलं. माझ्या पानांवर कव्हर चढवलं, टोकांवर सेलो टेप लावलं, माझं नाव लिहिलं. माझ्या पानांवर त्याने सुंदर सुंदर अक्षरांनी महत्त्वाचे मुद्दे लिहिले. मला अभिमान वाटायचा की माझ्या मदतीने तो शिकतो आहे. एक वर्ष मी त्याच्यासोबत होतो. नंतर परीक्षा झाली आणि मग मी एका कपाटात ठेवण्यात आलो.
त्या कपाटात मी एकटाच होतो. सुरुवातीला वाटलं, थोड्याच दिवसात परत उपयोगात येईन. पण दिवस गेले, महिने गेले… मी तिथेच राहिलो. माझ्यावर धूळ बसली, माझी पाने पिवळी झाली. एक दिवस एका दुसऱ्या विद्यार्थ्याच्या हातात मी आलो. तो फारसा काळजीपूर्वक नव्हता. माझ्या पानांवर त्याने चित्रं काढली, काही पाने फाडली, काही चहा सांडला, काही पाने कोपऱ्यात वळवून ठेवली. माझी अवस्था बिकट झाली. मी जणू एका लढाईतून आलो होतो, असा माझा चेहरा झाला.
माझ्यावर प्रेम करणारा कोणी उरला नाही. एकेकाळी मी विद्येचं मंदिर समजला जायचो. आज मी जुनं, निरुपयोगी आणि फाटलेलं पुस्तक ठरलो. घरात मला कुठेही जागा मिळेना. एक दिवस मला भंगारात टाकण्यात आलं. तिथे जुनी वर्तमानपत्रं, चुरगाळलेली कागदं, खराब वह्या यांच्यासोबत मी रडकुंडीला आलो.
पण नशीबाने एका जुन्या वस्तू गोळा करणाऱ्या माणसाने मला पाहिलं. त्याने मला हातात घेतलं, काही पाने उघडली आणि मला ओळखलं. त्याने मला आपल्या दुकानात नेलं. ते दुकान होतं – जुन्या पुस्तकांचं. तिथे माझ्यासारखी अनेक पुस्तकं होती. काही माझ्याहून जास्त फाटकी, काही अजून वाचवता येतील अशी.
त्या माणसाने माझ्यावर प्रेम केलं. माझं कव्हर बदललं, माझी पाने व्यवस्थित केली. जिथे फाटले होते, तिथे गोंद लावून जोडलं. एक नवा श्वास मला मिळाला. आता मी एका जुन्या पुस्तकांच्या दुकानात अभिमानाने मांडलेलो आहे. लोक येतात, मला पाहतात, माझी पाने उलटतात. काहींना माझी गरज वाटते, ते मला घरी घेऊन जातात.
आज मी जुना असलो, फाटलेला असलो तरी माझं ज्ञान तसंच आहे. माझ्या पानांवर तीच माहिती, तीच विद्या अजूनही टिकून आहे. मी नव्हे का अनेक विद्यार्थ्यांचे मार्गदर्शक ठरलो? मी नव्हे का कितीतरी लोकांच्या यशात भागीदार ठरलो?
माझं आयुष्य आज जरी संघर्षमय असलं तरी मला अभिमान आहे की मी एक पुस्तक आहे. मी माणसांना शिकवतो, त्यांचं आयुष्य घडवतो. माझी किंमत कव्हरमध्ये नाही, तर माझ्या पानांमध्ये आहे. मी जुना होऊ शकतो, पण निरुपयोगी नाही.
माझं स्वप्न आहे की प्रत्येक फाटक्या पुस्तकाकडे लोक प्रेमाने पाहावं. ज्ञानाची किंमत मुखपृष्ठाने नाही, तर त्याच्या विचारांनी ठरते. आजही मी वाट पाहतो त्या व्यक्तीची, जी मला पुन्हा एकदा हातात घेईल, माझ्या पानांवर प्रेमाने नजर टाकेल आणि मला पुन्हा एकदा उपयोगात आणेल.
मी फाटलेलं असलो तरी माझं मन फाटलेलं नाही. माझ्या आत अजूनही विचार आहेत, कल्पना आहेत, ज्ञान आहे. जेव्हा कोणी माझं एक पान वाचतं, तेव्हा मला असं वाटतं की मी पुन्हा जिवंत झालोय.
माझं आयुष्य हे केवळ एक पुस्तक म्हणून नव्हे, तर एक विचारधारा म्हणून आहे. मी चालत राहीन, फाटत राहीन, पण थांबणार नाही. कारण मी पुस्तक आहे… आणि पुस्तकाचं काम कधीच संपत नाही.
Fatkya Pustakachi Atmakatha Marathi Nibandh FAQ
Q. फाटक्या पुस्तकाची आत्मकथा मराठी निबंध किती शब्दात लिहिण्यात आला आहे?
Ans: फाटक्या पुस्तकाची आत्मकथा मराठी निबंध 517 किती शब्दात लिहिण्यात आला आहे.
हे पण वाचा 👇👇👇
असा घडवूया महाराष्ट्र मराठी निबंध
मी marathinibandhtopics.in लेखक आणि फाउंडर आहे मला लिहिण्याची वाचण्याची खूप आवड आहे मला या क्षेत्र मध्ये 5 वर्षा चे अनुभव आहे मी या ब्लॉग ची सुरुवात विद्यार्थ्यांना निबंध उपलब्ध करून देण्यासाठी केले आहे आमचे निबंध तुम्हाला कसे वाटतात कमेंट करून नक्की सांगत जा धन्यवाद 🙏🙏