आई संपावर गेली तर मराठी निबंध , आई संपावर गेली तर मराठी निबंध लेखन, Aai Sampavar Geli Tar Marathi Nibandh, Aai Sampavar Geli Tar Marathi Nibandh lekhan, Aai Sampavar Geli Tar Marathi Essay
आई संपावर गेली तर मराठी निबंध (Aai Sampavar Geli Tar Marathi Nibandh)
आई हा आपल्या आयुष्यातील सर्वात महत्त्वाचा आणि हळवा धागा आहे. तिच्या प्रेमाचं, मायेचं, कष्टाचं, आणि त्यागाचं मोल शब्दांत व्यक्त करणं फार कठीण आहे. घरातलं प्रत्येक काम ती अत्यंत समर्पणाने करते. सकाळी सगळ्यांच्या आधी उठून नाश्ता, शाळेची तयारी, स्वयंपाक, साफसफाई, धुणी, घरातील सर्वजण वेळेवर तयार होतील याची काळजी ती घेत असते. ती एकाच वेळी आई, बहीण, सखी, शिक्षिका, डॉक्टर आणि व्यवस्थापिका बनते. तिचं प्रत्येक काम हसत खेळत करत ती घराला एक ओळख देत असते.
मात्र, कल्पना करा की एक दिवस अशी वेळ आली की आईने संपाचा निर्णय घेतला. म्हणजेच, ती काहीच काम करणार नाही, कोणत्याही जबाबदाऱ्या घेणार नाही, एक दिवस फक्त स्वतःसाठी जगणार! मग काय होईल? सकाळपासून सगळं घर विस्कळीत होईल. कोणी वेळेवर उठणार नाही, डबा तयार नसेल, कपडे इस्त्री केलेले नसेल, स्वयंपाकाची सुवास येणार नाही. घरातील प्रत्येक सदस्य गोंधळून जाईल.
आई नसेल तर घर म्हणजे निव्वळ एक खोली बनून राहील. त्या चार भिंतींमध्ये जीव नसतो, तो आईमुळेच येतो. आई ही प्रत्येक घराची आत्मा असते. तिचं अस्तित्व म्हणजे प्रेम, माया आणि त्यागाचा संगम. जेव्हा ती संपावर जाईल, तेव्हा तिचं मूल्य खरीखुरीपणे समजेल. तिचं एक दिवस काम न करणं म्हणजे घरात मोठा भूकंप आल्यासारखा अनुभव होईल.
वडील ऑफिसला उशिरा पोहोचतील कारण कपडे तयार नाहीत. मुलं शाळेत नाश्ता न करता जातील, कारण कोणत्याही गोष्टी वेळेवर तयार नाहीत. जेवणाशिवाय राहिलेलं पोट आणि आईच्या मायेमुळे पाझरलेलं मन सगळ्यांच्या चेहऱ्यावर दिसेल. घरातला आनंद कुठेतरी हरवून जाईल. मग समजेल की आईने किती मोठा भार आपल्या खांद्यावर घेतलेला असतो.
तिच्या संपावर गेल्यामुळेच कदाचित आपण पहिल्यांदाच तिच्या नजरेतून जग पाहू. तिचा दिवस किती धावपळीत जातो, तिच्या स्वतःसाठी वेळ नसतो, तिला आजारी असतानाही विश्रांती नाही, कारण घर तिच्याशिवाय थांबत नाही. पण आपण तिचं हे सर्व काम गृहित धरतो. आपण समजतो की ती आई आहे, तिचं काम म्हणजे हे सगळं करणं. पण खरं तर हे तिचं कर्तव्य नसून तिचं प्रेम आहे.
आईसाठी काहीही मागे न ठेवता सतत झगडणं हे तिचं अस्तित्व आहे. तिच्या संपावर जाण्याने आपल्या जीवनातल्या छोट्याछोट्या गोष्टींचं महत्त्व समजतं. आपल्या आयुष्यात जी शिस्त आहे, तो आनंद आहे, ते सौख्य आहे, ते सगळं तिच्या मोलाच्या कष्टांवर उभं असतं.
जर आई खरंच संपावर गेली, तर आपणच पुढाकार घ्यायला हवा. तिला आराम द्यायला हवा. घरातील काही जबाबदाऱ्या आपण वाटून घ्यायला हव्यात. आईच्या चेहऱ्यावर हसू आणण्यासाठी, तिच्या कष्टांचं थोडं भार हलकं करण्यासाठी आपण पुढे यायला हवं. कारण तीही एक माणूस आहे. तिलाही थकवा येतो, तिलाही आजारीपण येतं, तिलाही विश्रांती हवी असते. आपण तिच्या भावना समजून घेतल्याशिवाय तिचं खरं मूल्य समजू शकणार नाही.
आईच्या संपावर जाण्याच्या कल्पनेनेच काळजाला भिडतं. पण ही कल्पना आपल्या डोळ्यांत अंजन घालणारी ठरते. ती आपल्याला तिच्या कष्टांची आणि प्रेमाची जाणीव करून देते. आज आपण जरा विचार करूया – आपण तिच्यासाठी काय केलंय? आपण तिच्या प्रत्येक दिवशी तिचा आभारी झालो आहोत का?
आई ही देवाचं रूप आहे असं म्हटलं जातं. पण ती आपल्या घरात असते म्हणूनच तिचं महत्त्व आपल्याला कमी वाटतं. ती जर बाहेरची एखादी व्यक्ती असती, तर आपण तिला आदराने नमावतो. पण आई आपल्या घरात असल्याने आपण तिला नेहमीच दुर्लक्षित करतो. तिचं कार्य गृहित धरतो. तिच्या संपावर गेल्यामुळेच आपल्याला तिच्या जीवनातील संघर्ष, त्याग आणि कष्ट यांचं वास्तविक दर्शन घडतं.
आईचे कर्तृत्व हे कुठल्याही बक्षिसांनी मोजता येत नाही. तिच्या हातून बनलेला गरम पोळीचा घास, तिच्या हाताची मायेची थाप, तिचं वेळोवेळी विचारपूस करणं – हे सगळं आपल्या आयुष्यात अमूल्य आहे.
संप म्हणजे केवळ मागण्या नव्हे, तर दुर्लक्षित केलेल्या कष्टांची आठवण करून देणं. जर आई संपावर गेली, तर ती काही बंड करायला नाही, तर आपल्याला विचार करायला भाग पाडण्यासाठी असा निर्णय घेईल. हे एक वेगळं माध्यम असेल – आपल्याला जागं करण्याचं. आणि तिच्या या निव्वळ कल्पनेने सुद्धा आपल्याला डोळे उघडायला भाग पाडायला हवं.
म्हणूनच, आईच्या संपावर जाण्याआधीच आपल्याला जागं व्हायला हवं. तिचं काम हे तिचं कर्तव्य नव्हे, तर तिचं प्रेम आहे, हे लक्षात घ्यायला हवं. तिच्या चेहऱ्यावरचा थकवा ओळखायला हवा, आणि तिच्या मनातील भावना जाणून तिला आधार द्यायला हवा.
आईसारखा दुसरा कोणताही शिक्षक नाही, कारण ती आयुष्य शिकवते. आईसारखा दुसरा कोणताही योद्धा नाही, कारण ती थकूनही थांबत नाही. आईसारखा दुसरा कोणताही देव नाही, कारण ती प्रेमाचं दुसरं रूप असते.
आई संपावर गेली तर आपल्याला काय गमवावं लागेल याचा विचार आजच करा, आणि तिला तुमच्या प्रेमाने, आदराने आणि सहकार्याने असं वाटूच देऊ नका की ती संपावर जावी. तिच्या प्रत्येक दिवसासाठी, तिच्या हसऱ्या चेहऱ्यासाठी आणि तिच्या मायेच्या स्पर्शासाठी आपण कृतज्ञ राहू या – आज, उद्या आणि आयुष्यभर.
Aai Sampavar Geli Tar Marathi Nibandh FAQ
Q. आई संपावर गेली तर मराठी निबंध किती शब्दात लिहिण्यात आला आहे?
Ans : आई संपावर गेली तर मराठी निबंध 700 शब्दात लिहिण्यात आला आहे.
हे पण वाचा 👇👇
सावित्रीबाई फुले माहिती मराठी निबंध
मी marathinibandhtopics.in लेखक आणि फाउंडर आहे मला लिहिण्याची वाचण्याची खूप आवड आहे मला या क्षेत्र मध्ये 5 वर्षा चे अनुभव आहे मी या ब्लॉग ची सुरुवात विद्यार्थ्यांना निबंध उपलब्ध करून देण्यासाठी केले आहे आमचे निबंध तुम्हाला कसे वाटतात कमेंट करून नक्की सांगत जा धन्यवाद 🙏🙏